Vandaag kwam ik het weer tegen in een opstelling. Iemand die in de baarmoeder een tweelinghelft is verloren zonder dat ze dat zelf wist. Dit stond succesvol ondernemen in de weg.
De verloren tweelinghelft als kracht en rem
In de opstelling werd dit zeer duidelijk en het contact met haar tweelingzus zorgde veel rust, verbinding en kracht. Nu kan ze wel vol voor het succes in haar leven gaan en haar eigen weg bewandelen in plaats van zoeken en zichzelf kleiner houden dan ze is. Ook helpt het om de relaties in haar leven zuiverder te houden en het verlangen naar de innige band met haar tweelingzus niet te projecteren op de relaties die ze aangaat.
Voor mij is dit heel herkenbaar. Ook ik ben er een paar jaar geleden achtergekomen dat ik in de baarmoeder mijn tweelingzus ben verloren. Nu realiseer ik me dat ik daardoor vaak op zoek was naar iets wat ik niet kon vinden. In groepen altijd de ruimte af scande en alert bleef. Dat ik altijd als laatste wegging, omdat afscheid nemen lastig is. Dat ik het lastig vond om volledig in mijn kracht te staan en dat te gaan doen waar ik mijn talenten optimaal voor gebruik. Dat ik tegelijkertijd ook gevoelig was en een sterke intuïtie had en dat ik ingevingen had waarvan ik niet wist waar ze vandaan kwamen.
Daar is ze weer
Vrijdag had ik een sessie bij Jeannette Lamme aan de stamtafel, waarin mijn tweelingzus ook weer een belangrijke rol speelde. Mijn vraag was wat de ware aard van de Academie voor Intuïtief Coachen was, omdat ik niet helder had wat ik nou precies wilde met de Academie. Dit ben ik intuïtief gaan vormgeven middels encaustic art, bijenwas die je door middel van een strijkijzer op papier aanbrengt. Dit was het resultaat:
In deze tekening werd mij duidelijk dat ik het licht van boven nog meer mocht laten doordringen in het licht op aarde. En dat mijn handen beschermend en controlerend dit nog tegenhielden. Ik zag als het ware dat de handen (de groengrijze bogen onderin de tekening) naar buiten schoven en daarmee alles aan de kant schoven en daarmee ook veel rommel zouden opruimen.
Toen ik op papier ging vastleggen hoe dat eruit zou zien, ontstond onderstaande tekening.
De woorden die Jeannette hierbij zei waren: “Daar is ze weer; ze zal er altijd zijn. Daar en jij hier. Jij die het vorm mag geven omdat jij handen gekregen hebt. Ze herinnert en inspireert je dat je altijd verbonden bent met die andere wereld. Waar anderen zoeken, weet jij wie daar is en dat het er is”.
Dat was zo mooi om te ervaren! De tekening voelde ook heel krachtig. Alsof de verbinding tussen hemel en aarde 100x versterkt werd. Alsof alles in één keer veel duidelijker en helderder werd. De ware aard van de Academie is voor mij het verbinden van hemel en aarde; de wereld een stukje mooier maken door zoveel mogelijk mensen te ondersteunen hun bewustzijn te verruimen en hun intuïtie in te zetten. Door de Academie kan ik daar weer een stap voorwaarts in zetten, omdat ik daarmee een veel groter bereik ga creëren.
Veel mensen zijn ooit als tweeling begonnen aan het leven
10% Van de mensen is als tweeling (of meer) in de baarmoeder gestart, maar heeft zijn of haar tweelinghelft verloren! Dit kan grote of kleinere effecten in je leven hebben. Van fysieke ongemakken tot psychische problemen. Van kleine dingetjes tot grote worstelingen. Ook in je ondernemerschap kan dit het succesvol ondernemen in de weg staan.
Wil je meer over dit onderwerp weten? Voor jezelf of voor mensen je die je begeleidt? Er zijn twee goede boeken over geschreven “Het drama in de moederschoot” en “Ik wou dat ik twee hondjes was”.
Update december 2017
Inmiddels heb ik iedere keer weer, beetje bij beetje, meer helderheid en vrijheid gecreëerd op het tweeling-zijn. Mijn ratio had veel moeite om het te begrijpen. Temeer dat mijn moeder zich ook niks kan herinneren van een tweelingzwangerschap, bloedverlies of andere tekenen die zouden wijzen dat ik er een van een tweeling was. Voor mij was het dus vooral een (heel sterk) gevoel en kwam het thema iedere keer weer terug in coachingssessies en opstellingen.
Toen ik op een gegeven moment vroeg om een ‘bewijs’ ging ik een eitje bakken. Wat bleek, het ei had twee dooiers. En de volgende weer en degene daarna ook. Een heel doosjes met alleen maar eieren met twee dooiers. Voor mij kon het niet duidelijker.
Naast veel energetisch werk en heling in opstellingen heb ik ook een belangrijke stap gezet door middel van lichaamswerk. In een zogenaamde Birth into Being sessie bij René Brons (wat een vakman is dat!) kwam er heel veel los uit mijn lichaam; angst, stress, verdriet en heel veel spanning. Trillen, schokken, huilen en gillen. Anderhalf uur lang ben ik bezig geweest. Wat was dat een bevrijding. Ik eindigde heel rustig en vol vertrouwen. De weken daarna merkte ik dit direct aan de omzet die omhoog schoot!
Nu ervaar ik mijn zus als een hulpbron, een soort engel die me ondersteunt in het ondernemerschap en de rest van mijn leven. Niet dat ik hier heel concreet en bewust mee bezig ben, maar altijd op de achtergrond aanwezig. Voor mij werkt dit. Ik ben er blij mee.
4 reacties
Mooi proces Martijn en prachtige tekeningen !! dank je wel voor het delen.
Wens je hele fijne feestdagen en een geweldig 2018.
Dank je wel Martijn voor deze persoonlijke blog! Een liefdevol 2018 gewenst. groetjes,
Karin
mooi! dank je. Als ik je lees valt me iedere keer weer op hoe goed je spiritualiteit verbindt met het echte leven. Dat ken ik verder alleen nog maar bij Biodanza. Heel veel geluk, ontwikkeling, succes en hartelijkheid in het komende jaar en nog lang daarna.
Marjolein